به گزارش “ورزش سه”، وقتی کریستیانو رونالدو برای اولین بار در یورو ۲۰۰۴ مقابل تیم ملی اسپانیا قرار گرفت، والدین لامین یامال حتی یکدیگر را نمی‌شناختند. ستاره نوظهور بارسلونا در واقع سه سال بعد به دنیا آمد. این یکشنبه در مونیخ، ستاره‌ای که به همراه لیونل مسی بیش از یک دهه بر فوتبال جهان سلطه داشت و هنوز هم در فوتبال عربستان جادو می‌کند، تلاش خواهد کرد تا لامین نتواند جای او را بگیرد. هنوز نه.

با آینده‌ای نامعلوم در پیش، هرچند ممکن است در همان باشگاه بماند، کریستیانو به آخرین فرصت بزرگ خود برای کسب عنوانی که در کارنامه‌اش کم دارد، یعنی جام جهانی ۲۰۲۶، چشم دوخته است. اما پیش از آن، با اشتیاق به این لیگ ملت‌ها نگاه می‌کند، عنوانی که می‌تواند دومین قهرمانی او در این رقابت‌ها پس از سال ۲۰۱۹ باشد. بردن آن، به هر حال، می‌تواند بخشی از تلخی‌های گذشته را مقابل یکی از رقبایی که بارها در طول دوران حرفه‌ای‌اش او را آزار داده، یعنی اسپانیا، جبران کند.

آن بازی اول در سال ۲۰۰۴ در ورزشگاه ژوزه آلوالاده لیسبون (۰-۱، گل نونو گومز) اولین و یکی از تنها دو پیروزی کریستیانو مقابل اسپانیا در ۹ رویارویی بود. آن برد باعث حذف تیم تحت هدایت اینیاکی سائز از تورنمنت شد. اما از آن زمان به بعد، تقریباً همه چیز برای رونالدو مقابل این هیولای واقعی سرخ‌رنگ ناکامی بوده است.

رونالدو که عادت به درهم‌کوبیدن اکثر رقبایش دارد، تنها در یکی از این دیدارها مقابل لاروخا موفق به گلزنی شده: سه گل برای تساوی ۳-۳ در مرحله گروهی جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه.

در جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی و یورو ۲۰۱۲، کریستیانو در برابر اسپانیایی که در نهایت هر دو عنوان را فتح کرد، حذف شد. او در بازی مرحله یک‌هشتم نهایی در کیپ‌تاون تقریباً هیچ تأثیری نداشت، در حالی که داوید ویا در دقیقه ۶۳ گل پیروزی ۱-۰ را به ثمر رساند. دو سال بعد، در نیمه‌نهایی یورو لهستان و اوکراین، شکست پرتغال حتی دردناک‌تر بود. بازی با تساوی ۰-۰ به ضربات پنالتی کشیده شد و رونالدو حتی فرصت زدن پنالتی پنجم خود را پیدا نکرد. اشتباهات هم‌تیمی‌هایش، موتینیو و آلوز، او را از این موقعیت نجات داد.

در مرحله گروهی لیگ ملت‌های ۲۳-۲۰۲۲، که باز هم اسپانیا تحت هدایت لوئیس دلافوئنته قهرمان شد، برنده پنج توپ طلا پس از تساوی در سویا و شکست در براگا، با گل نجات‌بخش آلوارو موراتا در لحظات پایانی، از رسیدن به مرحله نهایی بازماند. رونالدو در هیچ‌کدام از این دو بازی هم گلی نزد.